Τα τελευταία χρόνια, οι ελληνικές θάλασσες έχουν δεχτεί έντονη πίεση από την είσοδο ξενικών ειδών που, πέρα από την περιβαλλοντική επιβάρυνση, ενέχουν κινδύνους και για τους ανθρώπους.
Ορισμένα από αυτά τα είδη έχουν χαρακτηριστεί επικίνδυνα, καθώς είναι δηλητηριώδη ή επιθετικά. Ακολουθεί αναλυτική παρουσίαση των τεσσάρων πιο επικίνδυνων ψαριών που συναντώνται πλέον στα ελληνικά νερά.
Ψάρι με δηλητηριώδεις αγκάθες – Το λεοντόψαρο
Το λεοντόψαρο (Pterois miles) διακρίνεται για την εξωτική του εμφάνιση και τα φτερωτά του πτερύγια, όμως φέρει ισχυρό δηλητήριο στις αγκάθες του. Το τσίμπημα προκαλεί έντονο πόνο, πρήξιμο και πιθανές αλλεργικές αντιδράσεις. Έχει εξαπλωθεί σε πολλές περιοχές του Αιγαίου, προκαλώντας προβλήματα στην τοπική θαλάσσια ζωή.
Εντυπωσιακό, αλλά ασυνήθιστο – Το φεγγαρόψαρο
Το φεγγαρόψαρο (Mola mola) είναι γνωστό για το μεγάλο του μέγεθος και τη χαρακτηριστική του εμφάνιση. Αν και δεν είναι δηλητηριώδες, η παρουσία του σε παραλίες ενδέχεται να προκαλέσει σύγχυση. Οι επαφές με ανθρώπους είναι εξαιρετικά σπάνιες και δεν έχουν καταγραφεί περιστατικά επίθεσης, όμως το είδος παρακολουθείται λόγω της πιθανής επίδρασής του στο οικοσύστημα.
Δηλητήριο σε κάθε πτερύγιο – Ο ριγωτός γλαροκέφαλος
Το Plotosus lineatus, γνωστό και ως ριγωτός γλαροκέφαλος, φέρει δηλητηριώδεις ακίδες στα πτερύγιά του. Το τσίμπημά του προκαλεί έντονη ενόχληση και φλεγμονές. Το είδος αυτό εντοπίζεται σε σμήνη, γεγονός που αυξάνει τον κίνδυνο ακούσιας επαφής με ψαράδες ή λουόμενους.
Απαγορευμένο στη διατροφή – Ο λαγοκέφαλος
Ο λαγοκέφαλος (Lagocephalus sceleratus) αποτελεί ιδιαίτερη απειλή, καθώς περιέχει τετροδοτοξίνη, μια εξαιρετικά τοξική ουσία που δεν εξουδετερώνεται με τη θερμότητα. Η κατανάλωση του ψαριού είναι απαγορευμένη, καθώς η δηλητηρίαση μπορεί να οδηγήσει ακόμη και σε θάνατο. Παρ’ όλα αυτά, έχει γίνει πλέον κοινό είδος στις ελληνικές ακτές.
Αναγκαία μέτρα πρόληψης και προστασίας
Η παρουσία αυτών των ειδών υπογραμμίζει την ανάγκη για ενημέρωση των πολιτών και την καταγραφή περιστατικών εμφάνισής τους. Η ανάπτυξη στρατηγικών διαχείρισης, σε συνδυασμό με την προσοχή λουόμενων και ψαράδων, κρίνεται απαραίτητη για την αποφυγή κινδύνων και τη διατήρηση της ισορροπίας στο θαλάσσιο περιβάλλον.
Οι ελληνικές θάλασσες παραμένουν πανέμορφες, όμως η αλλαγή των θαλάσσιων πληθυσμών φέρνει νέες προκλήσεις. Τα επικίνδυνα ψάρια που εμφανίστηκαν τα τελευταία χρόνια απαιτούν προσοχή, σωστή ενημέρωση και συντονισμένες ενέργειες από όλους τους εμπλεκόμενους.
